Kadootjes
16 juni 2013 - Wilderness, Zuid-Afrika
Ik schreef vorige week over een aantal bijzondere momenten, maar deze week kwam ik eigenlijk pas erachter hoe bijzonder de flamingo’s echt zijn. Ik hoorde namelijk dat het al 10 jaar geleden is dat ze voor het laatst in Wilderness zijn geweest. En nu staan ze dagelijks in mijn ”voortuin”! Ik kan eindeloos naar ze kijken want ze zijn prachtig; hoe ze lopen op hun lange stelten met zwarte voetjes, hoe ze slapen met hun kop in hun veren (blijven ze echt altijd staan?), hoe ze altijd gezamenlijk van links naar rechts bewegen, hoe er eerst eentje opschrikt en opvliegt, waarna ze allemaal opstijgen en binnen een paar seconden een perfecte V-formatie aannemen; een perfecte harmonie. Ze verdienen nog meer foto’s op mijn blog!
Ik ben hier nu bijna 8 weken; ongelofelijk! De weken vliegen voorbij en het is goed te ervaren dat een stap (of meer) zetten buiten de comfort-zone, heel veel kan opleveren! Niet alleen betreft de dagelijkse ervaringen, maar ook als je kijkt wat dit alles met je doet … Bijvoorbeeld weer zo’n uitspraak van Boetie:
“ The thing that is really hard
and really amazing
is giving up on being perfect
and beginning the work of becoming yourself”…
Dat krijg je er zomaar bij… En zelfs bij je kopje cappucino bij Mugs & Beans verschijnt een spreuk op het schoteltje: “Be your own kind of beautiful “ Of “Be the person your dog thinks you are” … ;-)
Qua opleiding neemt de druk wat toe, nu we nog maar 2 weken te gaan hebben voor de vakantie. Komende week nog 2 testen en volgende week een groter examen. En een rollenspel Clientmanagement ook nog…. Spannend! Wat ook spannend wordt deze week is het aanvragen van een verlenging van ons visum. Dat kan nog wel een dingetje worden hier in Zuid-Afrika… Maar, na een lekker ontspannen weekend zien we wel weer wat de week ons gaat brengen op dit speciale stekkie! Dag lieve allemaal!
Op dit moment ben ik ook weer omgeven door bergen en realiseer mij opnieuw hoe indrukwekkend de natuur is. Groetjes vanuit Italië, xx
Fijne tijd met je familie en goed om te lezen dat je het zo naar je zin hebt. Veel liefs, Wilma
Ik hoef nog maar 5 weken (iets langer) te werken, voordat ik met verlof ga, dus dat begint ook op te schieten. Net zoals mijn buikje (zo mag ik het dus eigenlijk niet meer noemen, gezien de grootte). Alles gaat goed hier, maar we missen je wel! Have fun, meis! Xxx